Drewniany obiekt wzniesiono jako greckokatolicką cerkiew parafialną pw. Św. Paraskewy w 1786 r. Zakrystia dobudowana w dobie XIX w. W pierwszych dekadach XX w. wymieniono gontowe poszycie połaci dachowych na blaszane. Po 1947 r. przejęta przez Kościół łaciński. Do 1951 stanowiła kościół parafialny pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, jednak w latach 1956– 967 r. odprawiano w nim również sporadycznie nabożeństwa greckokatolickie. W 1997 r. po wybudowaniu nowego kościoła parafialnego została oddana wiernym Kościoła greckokatolickiego. Od tego czasu obiekt jest używany jako greckokatolicka cerkiew parafialna pw. Św. Paraskewy Plac cerkiewny ogrodzony jest wydatnym murem z kamienia rzecznego, przeprutym od pd.-wsch. murowaną bramką nakryta dachem namiotowym.