Drewniany obiekt wzniesiono jako greckokatolicką cerkiew parafialną pw. św. Pokrow Bogurodzicy w 1773 r. W dobie XIX w. przemianowana na cerkiew filialną parafii pw. św. Łukasza w Leszczynach. Remontowana w 1913 r. Podczas Akcji „Wisła” cerkiew została podpalona, spaleniu uległy kopuły nad nawą i sanktuarium. Po 1947 został przejęty przez Kościół łaciński. Wówczas nawę i sanktuarium przykryto jednopołaciowym dachem dwuspadowym. Od II poł lat 50. XX współdzielona przez wiernych Kościoła łacińskiego i Cerkwi prawosławnej. Po 1989 r. z cerkwi korzystali również wierni kościoła greckokatolickiego. W latach 90. XX podczas remontu przywrócono świątyni wygląd zbliżony do stanu sprzed pożaru w 1947 r. Obecnie po wzniesieniu przez prawosławnych własnej cerkwi, świątynia używana użytkowana jest przez katolików obrządku greckiego i łacińskiego. Plac cerkiewny ogrodzony jest parkanem z bierwion nakrytym daszkiem gontowym. Parkan od zachodu przepruty jest bramką nakrytą dachem brogowym.