Murowany obiekt został wzniesiony w 1800 r., jako cerkiew parafialna pw. św. Bazylego Wielkiego. Rozbudowana w 1936 r. (korpus nawowy został przedłużony od zachodu i poprzedzony kruchtą, do sanktuarium od północy dobudowano zakrystię). Po 1947 r. przejęta na Skarb Państw i, w lutym 1953 r., przekazana PGR-owi w Średniej Wsi. W II poł. XX w. zaczęła ulegać stopniowej dewastacji i rujnacji. W latach 80. XX w. zawalił się do wewnątrz hełm znajdujący się pierwotnie na kalenicy dachu. W 1994 r. uzupełniono brakujące pokrycie dachu i dokonano częściowej rekonstrukcji więźby dachowej. W latach 2009–2013 z inicjatywy Janusza Słabika, przeprowadzono gruntowny remont świątyni, m. in. wymieniając na nowe blaszane pokrycie dachu, rekonstruując hełm na kalenicy wieży. Podczas remontu niestety zbito historyczne tynki pokrywające z zewnątrz ściany obiektu. W sąsiedztwie cerkwi znajdowała się okazała murowana dzwonnica-brama, rozebrana po 1956 r.