Dwór w Wielkich Oczach
Murowany obiekt powstał prawdopodobnie w latach 1656–1660 na podstawie wcześniejszego założenia obronnego, z inicjatywy właściciela Wielkich Oczu pochodzącego z Wielkopolski Andrzeja Modrzewskiego. W 1672 r. była to solidnie ufortyfikowana siedziba szlachecka obwarowana ziemnymi fortyfikacjami z czterema bastionami, otoczona od pn.-zach. i pd.-wsch. dwoma dużymi stawami, od których wywodzi się nazwa miasta. W XVIII w. budynek przestał pełnić funkcję siedziby rodowej i podupadł. W XIX i w początkach XX w. był zaadaptowany na gorzelnię a następnie młyn. W nocy z 19 na 20 lipca 1944 r. został zrujnowany i częściowo spalony w trakcie ataku oddziału UPA. Po 1944 r. przeszedł na Sarb Państwa. Ziemne fortyfikacje bastionowe zostały w większości zniwelowane w 1966 r., pozostały jedynie niewielkie ślady po bastionie pn.-wsch. W latach 70. XX w. Został wyremontowany i częściowo przebudowany (dodano II kondygnację), celem adaptacji na siedzibę gminy. W skutek prac remontowych obiekt częściowo zatracił zabytkowy charakter. Obecnie stanowi siedzibę gminy Wielkie Oczy, gminnego domu kultury oraz biblioteki gminnej.