Drewniany obiekt wzniósł cieśla Werhowycz ze Starego Dzikowa, jako greckokatolicką cerkiew parafialną pw. Św. Dymitra w 1842 r. Pod koniec XIX w. kopuła nad nawą została pokryta blachą. W 1924 r. świątynia została odnowiona. Po 1947 r. przejęta na Skarb Państwa. Na krótko przejęta przez Kościół łaciński na kaplicę. Obecnie nieużytkowana, popada w ruinę. Ok. 2016 r. odtworzono zawalony przedsionek prowadzący do cerkwi od zachodu. Świątynia należy do jednych z największych kubaturowo obiektów drewnianej architektury cerkiewnej w Polsce.