Вмерла лавреатка Премії Александра Духновіча – Наталія Канюх

14-го мая 2024-го року у віці 74 років вмерла русиньска поетка, перекладателька, писателька Наталія Канюх. Інформовала о тім аґентура Рутенпрес. Канюх была лавреатков Премії Александра Духновіча за русиньску літературу.

Народила ся Наталія Канюх, з дому Гербут, у 1950-ім році в Ґосподінцях, днес Сербія. Выштудовала Югославяньску літературу на Універзіті в Новім Саді.

В русиньскій літературі была присутна од молодых років і то в многых областях. Зачінала як редакторка літературной прилогы ґазеты Руске слово з назвов Литературне слово, была поетков, есеїстков, літератрным крітіком, але і перекладательков а рецензентков многых русиньскых выдань. З їй пера вышли і пєсы про діти, ці сценарі про телевізію і радіо.

Выданы їй были дві книжкы, обидві у выдавательстві Руске слово в Новім Саді. Першов быв зборник поезії під назвов Виривок із 1987-го року, другов поема з назвов Дом мур брудна рика мост, яка вышла у 2006-ім році.

Їй творчость найдеме і в антолоґії русиньской поезії з цілого світа під назвов Русински / Руски писнї, котра вышла у 1997-ім році в Новім Саді під редаґованьом Наталії Дудаш.

Наталія Канюх двараз, у 1985-ім і 2005-ім році, здобыла Нагороду часопису Шветлосц за найліпшый твор. У 2011-ім році стала лавреатков Премії Александра Духновіча за русиниску літературу. Премію, котру удільовав Карпаторусиньскый научный центер в Споєных штатах Америкы, здобыла за книжку Дом мур брудна рика мост.

„Дом мур брудна рика мост – то детайлна фіксація жытя творчой особы в періоді бомбардованя міста Новый Сад літаками НАТО почас Косовской войны 1999-го року. Є то дзеркало каждоденного страху і выдержяня поеткы, котра стала свідком ничіня свого міста. Наталія Канюх безутішности протиставлять пересвідчіня, затятость і надію на захованя міста і себе. Як поетка, художный ціль досягує вдяка досконалости поетічной формы, трансформації страху на тугу за гармонійов і міром,“ написав тогды літературознатель Валерій Падяк.

Діяла і як перекладателька на русиньскый і сербскый язык в службах покраїньскых урядів у Войводині. Як пензістка жыла в Руменці. Наталія Канюх буде похоронена 18-го мая в Новім Саді. Вічная память!