Вмер русиньскый писатель Михаіл Град

Днесь, 15-го фебруара 2021-го року, вмер русиньскый писатель, поет і публіціста, голова Союзу русиньскых писателів Закарпатя Михаіл Град. Вмер у віці 70 років.

Михаіл Град народив ся 10-го новембра 1950-го року в Березові, Хустьского району, до родины верховиньского селянина. Быв із семох дітей. Вже як десятьрічный став сиротов, кедь му вмер отець. Матери тяжко было выховальовати малолітны діти і так Михаіл мусив навчати ся в Чорняньскім дітячім домі і в Донецькім інтернаті. Школу закінчів у 1968-ім році і пішов робити до Тячова. О рік пізніше наступив на воєнсьску службу. По войні ходив на заробіткы.

У 1976-ім році зачав робити в Металозаводі в Тячові, од робітиника выпрацовав ся аж на інжініра і ведучого одділіня. Коло роботы закінчів Львіскый технікум радіоелектронікы, Орчаньске педаґоґічне ущілища, Ужгородькый інштітут підвышіня кваліфікації учітелів фізікы і Львівску політехніку. Од 1981-го року учітельовав, і од року 2000 быв доктором мануалной роботы і шофером Червеного креста – добровольником.

Михаіл Град быв у 2001-ім році на першім конґресі выбраный за голову Союзу русиньскых писателів Закарпатя. В Тячові основав районне Общество Подкарпатських русинов, дві русиньскы недільні школы і районну молодежну орґанізацію імени Александра Духновіча.

Написав книжкы на російскім, україньскім і русиньскім языку, в котрых є історія, поезія і співанкы Русинів. Меджі нима Сердце солдата, Чари земні, Закувала Зозулиця, Сини Марамороша, Марамороські наспіви, Русинські писателі Закарпатя, Русинські співанкы Марамороша, Талановита Тячівщина, Проміння серця, Тячів – місто моє.

У 2018-ім році Меджінародный фонд „Русская премия“ выголосив го за лавреата премії за великый влкад до розвитку русиньской літературы. Єдночасно Град став і переможцьом інтернетового голосованя. Вічная память!

ТЕКСТ НАПИСАНЫЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА