У Великій Поляні дяковали за вірность церькви

В заникнутім русиньскім селі Велика Поляна в окресі Снина, де ся народив кошыцькый ґрекокатолицькый єпарха Мілан Хаутур, одбыла ся в неділю 3-го мая 2020-го року споминова подія, при котрій єпіскоп на місці, де стояла даколи церьков, посвятив новый престол і памятну таблу з нагоды 70-ой річніці од ліквідації Ґрекокатолицькой церькви в бывшій Чехословакії.

Як інформовав Пресовый центер Кошыцькой єпархії, літурґію з владыком Міланом служыли і архімандріта Ярослав Лайчіак, кошыцькый протосінкел, сниньскый протопресвитер Марош Прейса і парох парохії Снина-Берегы Даніел Шарішскый. Подія была з причіны рештрікцій в часі пандемії без віруючіх.

Подяка за вірность

У своїй проповіді, як інформує пресцентер, владыка припомянув тяжкы часы, котры містны люди мусили пережыти по такзванім Пряшівскім соборі лем зато, же хотіли зістати ґрекокатоликами.

Цільом недільняйшого богослужіня в заникнутім селі было выразити вдячность родаків своїм предкам за їх вірность Ґрекокатолицькій церькви почас переслідованя з боку тоталітного режіму. Парохія у Великій Поляні была єднов з тых, котры были примушены пережывати і передавати свою віру 18 років без присутности свого священика. Споминова подія мала быти споєна із шторічнов стрічов родаків, но моментално не суть дозволены културно-сполоченьскы події.

Велика Поляна

Велика Поляна была выселена в 1980-ім році з причіны будованя водного резервоару Старина. З той причіны заникл і далшы русиньскы села околіці – Дара, Остружніця, Руське, Смолник, Старина і Звала.

Із цілой Великой Поляны, котра ся першый раз в документах споминать в році 1493, сохранив ся лем цінтерь, єдна хыжа і памятник павшым воякам 1. світовой войны на воєньскім цінтері. Сохранили ся і розвалины церькви із 1784-го року. Під селом коло Лукового потічка стоїть крест із 1853-го року. Воєньскый цінтерь вояків із 1-ой світовой войны, котрый находить ся на Заднім Годошіку, є найвысше положеным воєньскым цінтерьом на Словакії (825 м н. м.). Велика Поляна была і родиском вызначного русиньского маляря Ореста Дубая.

ТЕКСТ НАПИСАНИЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА