«Слово» – 12-та неділя по Сошествії Святого Духа – неділя, 9.00 год.

Пержываме далшый із великых праздників нашого церьковного рока. Праздник Преображенія. Євангеліє нам говорить, як Ісус взяв своїх трьох учеників – Петра, Якова і Йоана і вышов із нима на высоку гору, де были самы. Там перед нима змінив свою подобу.

Тварь му засвітила як сонце а облечіня побіліло як світло. Приходять Мойсей і Ілія і бсідують із ним о його одході (значіть о його страстях і смерти, в Єрусалимі). Ісус тов подійов на горі Тавор вказує своїм ученикам і нам маленько славу свойого божества. Вшыткы смотрили на нього як на звычайного чоловіка, многы із архієреїв і учітелів закона му приписовали, же є противником Бога, же йому помагать діявол, кедь выганяв демонів. Много раз і самы ученикы похыбовали. Жебы одкрыти перед своїм ученикам перед страстями трохы зо свойой славы, Ісус змінив перед нима свою подобу. Нараз його виділи у великій славі. Їх очі не могли тото вынести, прото Ісус лем частково тото робить, не в повности. Як свідкове Його божества приходять Мойсей, котрый быв основоположником закона, провадив выбраный народ до обіцяной землі і Ілія, котрый быв великым ревнительом за Божу славу в часі панованя царя Ахава в Севернім ізраільскім царьстві, котре было заплавене култом ідола Ваала. Они бісідують із Ісусом як зо своїм Владыком, своїм Богом. Потверджують його божество. І наконець їх затінила світла хмара і сам Отець стверджує: тото є мій любый сын його слухайте.

Ісус хотів посилнити своїх учеників, кедь го увидять пониженого, збичованого, роспятого, высміваного, мертвого, жебы втогды подумали о горі Тавор, же він так хотів добровольно вшытко перенести про наше спасіня. Жебы не впали духом втогды.

Но тота подія є адресована і нам. Кедь видиме як є віра понижована, Церьков высмівана, Боже слово одверговане, Сам Хрістос зневажованый, кедь гріх є вывышованый як дашто добре, кедь аморалность як дашто моралне, кедь і мы зазнаваме різны біды, трапліня, подумайме втогды о горі Тавор. О славі, котру нам Бог приготовив. Котра є скрыта перед очами світа. Же тото вшытко скоро переходить. Але мы, кедь зістанеме вірныма Господу, зазнаме на собі векшу славу, як была на Таворі. Бо там Ісус вказав лем частку про слабость тілесных очей, но потім, при його другім приході, вкаже ся в повности. А тыж і на його выбраных. Слава Ісусу Хрісту!