Сергій Дуркот зо Шляхтовой, Іван Головчак з Тылича і Андрий Рудловчак з русиньского радия – проґрам «Говорить Пряшів» – пятниця, 18.10 год.

Радийо Русин.фм з Братиславы як каждый тыжден приносит порцийку вісти о плянуваных культурных подіях і роботі русиньскых інституций – Музею Русиньской Культуры, Театру Александра Духновича, ансамблів ПУЛьС і Рутенія.

В Книжници.фм пан бібліотекар, Ігор Латта, буде чытал вершы лемківского поеты Івана Головчака.

Здає мі ся же-м смеречок в лісі,

Што я квіток в лузі, травка і зеренце,

І што вічно жыю в ріжных формах,

Же во вшыткым моі думы, моє серце.

Здає мі ся, же я клаптик неба

І што грудка грунту, і росичка в поли,

Здає мі ся, же хоц ляжу в землю,

Все во вшыткым буду і не вмру николи.

Іван Головчак вродил ся 21. липця/юлия 1929 рока в Тыличы при Креници. Основну школу скінчыл в своім селі. В 1945 році з родином переселил ся до донецкой области. По року родина пішла жыти до села Волчків під Івано-Франківском. Писал по лемківскы і по украіньскы, а своі вершы публикувал в украіньскых ґазетах «Прапор жолтня», «Наше слово», «Загорода» і «Ватра». Веце вершів Івана Головчака мож найти в Антолоґіі повыселенчой лемківской літературы – Ци то лем туга, ци надія.

Нашым Целебритом того тыжня буде лемківскій діяч Сергій Дуркот, сын грекокатолицкого священника зо Шляхтовой, Александра Дуркота. Вродил ся прибл. в 1901 році. Школу скінчыл в Лабовій, але як 13-літній хлопчыско был в серпни/авґусті 1914 рока арештуваный Австрияками і запертый в лаґрі в Талергофі. По войні скінчыл інжынєрскы студиі і вернул на Лемковину. Робил при комасациі ґрунтів і мелийорациі м.ін. в Ганчовій. Был активным діячом Общества ім. М. Качковского, орґанізувал хор і драматичный кружок. В часі великой економічной кризы придумал плян поліпшыня долі Лемків через орґанізуваня великой еміґрациі до Росиі і заселіня Лемками Сибіра. Описал свій плян в брошурі «Лемковина-Сибір» (Львів, 1934). За тоты думкы был польскыма властями обвиненый в антидержавній діяльности і арештуваный за пошырюваня совітской пропаґанды в Польщы. По 1939 році Сергій Дуркот переселил ся до зоны окупуваной совітском властю і робил як директор майн, де добывали угель. В 1944 році украіньскы нацийоналісты повязаны зо злочынецком УПА макабричным способом вбили Серігя Дуркота довєдна з родином: женом Югаском з д. Прислопском, 3-річным сынком і 6-річном дівком.

Петро Медвід в Перличках прочытат пару короткых вісти, котры были надрукуваны в підкарпатскій ґазеті «Неділя» в місяци листопаді/новембері 1941 р. Буде про номінациі до Севлюша єпархіяльных фундаций. В Тячові заквитла яблінка – што мало бы ворожыти долгу зиму, а тымчасом на полонинах уж сніг і мороз. Міністер фінансів заповіл, што будут бити новы монеты 20-філлеровы. Дост незрозуміла єст віст про продаж пшениці.

В Припоминці Теодозія Латтова як досправдова експертка буде споминала на початкы высыланя. Про радийо і русиньску редакцию державного радия, яка зачала высылати в тридцетых роках ХХ ст. Першым шефредактором был міністерияльный референт до справ будуваня шкіл на Підкрапатскій Руси – Андрий Рудловчак.