(не)Очекованы успіхы

Кідь ку кінцю марця проходила в Баньскій Быстріці стріча представителів Русинів і неіснуючой народности „Русинів-Українців“, быв єм остро проти той стрічі і крітіковав єм як то, же была, так і резултаты той стрічі. З участных за Русинів публічно втогды признав, же іти на стрічу было хыбов, лем председа Округлого стола Русинів Словеньска Андрій Ліґа. Решта то брала як великый „успіх“. Докінця, же тов стрічов нас властно вызнали.

На то, жебы не іти на таку стрічу было веце причін. По перше, Уряд уповномоченого про народностны меншыны і етнічны ґрупы маніпуловав в тій справі, бо і на своїм сайті, і у позванях про обидві сторінкы той стрічі, писав, же стріча є ініціована на основі того, же сьме таку стрічу жадали. Лемже таку стрічу нихто не жадав. Мінімално з русиньского боку. Представителі Русинів жадали рішіня вопросу існованя орґанізації Союз Русинів-Українців Словацькой републікы, котра репрезентує неіснуючу народность і продовжує в Українізації русиньского жытельства на Словакії. Стрічу, намісто рішіня того вопросу, ініціовав сам Уряд уповномоченого, жебы єлеґантно збыти ся проблему, якый Русины одкрыли.

По друге, сісти собі за єден стіл з орґанізаційов, о котрій пишеме, же бы не мала існовати, бо не є народности Русин-Українець, є з мого погляду леґалізаційов той орґанізації. Давати з ньов даяке сполочне выголошіня, то вже кошмарь, із котрого нас іщі довго може боліти голова. Русиньскы орґанізації не мають проблем зо жаднов іншов народностнов меншынов, ани зо жаднов орґанізаційов іншой народностной меншыны. Так само бы представителі Русинів не мали проблем їднати о даякых сполочных справах ани з україньсков орґанізаційов. Лемже Союз не є україньсков, а українізачнов орґанізаційов, котра продовжує в роботі зачатій за комунізму. Но, як єм писав, участны стрічі в Баньскій Быстріці брали стрічу як успіх. Зато посмотьме ся на успіхы стрічі, котры єм міг прочітати в остатніх днях.

В найновшім выданю „Вісника СФУЛО” 06-08/2015 пише ся окрім іншого о тім, же почас 61-го річника фестівалу у Свіднику, якый орґанізує Союз Русинів-Українців, проходило і засіданя презідії „Світової Федерації Українських Лемківських Об’єднань“ (СФУЛО). Основныма темами были подля статі скаржіня ся Союзу, котрый є неспокійный, же словацька влада не хоче вызнати „Русинів-Українців“, або і, цітую, „аґресівна“ позіція русиньскых орґанізацій до вопросу „Русинів-Українців“. Также дожадованя ся того, жебы кідь хотять быти Українцями, най будуть україньскым союзом і занимають ся Українцями є з нашого боку аґресівне. Неаґресівне є то, же Софія Федина, котра была у Свіднику так само участна, писала за СФУЛО по Світовім конґресі Русинів у 2013 році одкрыте писмо, де жадала, жебы „Служба беспеки України“ контрольовала Русинів і їх діяльность. Но і кідь ся Союз скаржыть, же не суть вызнаны Русины-Українці, то ся треба задумати над тым, як нас властно стрічов в Быстріці „вызнали“.

Другым успіхом стрічі є статя, котра была публікована на сайті „Закарпаття онлайн“ вчера. Пише о тім, же была зліквідована остатня інтернатна основна школа з україньскым навчалным языком в Гуменнім. В тій статі непідписаный автор підкреслює, же на ліквідації школы брало участь „радікалне крыло русиньского руху“. Статя была публікована і на сайті „Українці Словаччини“, де є підпис „-мі-“. Не знам, хто має быти радіклалне крыло русиньского руху, але смішно мі є з того, же о радікалізмі пише якбаш хтось із кругу Союзу Русинів-Українців, орґанізації, котра є членом СФУЛО, той федерації, котрой голова – Софія Федина, прославлять бандерівців. Ани єдна русиньска орґанізація на Словакії ку жадному радікалізму не голосить ся і жадных бандітів не прославлять. Уж ани не бісідую о тім, же жадна русиньска орґанізація не має вплив на існованя ці неіснованя україньскых школ. Навспак, не знаме просадити ани то, жебы нам на тых школах дозволили учіти русиньскый язык. Бо тот, хто досправды має вплив на школы, хоць бы не мав мати, бо є лем обчаньскым здружіньом, то є Союз Русинів-Українців. Є то лем їх вина, же не знають здобыти діти, котры бы ішли на україньску школу. Но легше вину звалити на іншого, як собі признати то, же сьме уж помалы неспособны до ничого і кінчіме.

Удяд уповномоченого собі зробив стрічу в Баньскій Быстріці і тым є про урядників наша пожадавка, жебы не міг існовати Союз неіснуючой меншыны, вырішена. Українізаторы ся можуть далше сміяти над тым, як елеґантно вышли із того проблему – стачіла єдна стріча і будуть мати зясь на даякый час покій. Докінця ся можуть пустити до далшых атаків на Русинів. Но і мы, мы ся можете „тішыти з успіхів стрічі“, і дуркати собі по голові, же сьме таку хыбу зробили і сіли собі з нима за єден стіл.

(Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радіа lem.fm)

ТЕКСТ НАПИСАНИЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА