Діяч, активіста, поета, публициста, тлумач, пропаґатор рідной культуры, учытель, орґанізатор соспільного жытя Лемків.

Вродил ся 10. серпня 1947 р. в Пархові, два тыжні по выгнаню. Його рід выводит ся з Білцаревы. Ціле своє жытя занимат ся лемківскыма справами, вынятково стараючы ся на лемківскій язык, але і інчы обшыри русиньской культуры.

Єст єдным з думкодавців і реализаторів першых Лемківскых Ватр, закля імпреза была орґанізувана як патріотична, лемківска культурально-еманципацийна подія. Был долголітнім солистом леґендарного Репрезентацийного Ансамблю Лемків в Польщы – Лемковина.

В 80. роках ХХ ст. влучыл ся в процес одроджыня лемківской соспільно-політичной діяльности. Єден з основателів першой повыселенчой лемківской орґанізациі в Польщы – Стоваришыня Лемків. Основал єй пресовый орґан, часопис «Бесіда», котрый редаґує по днес.

Од початку реактивуваня в 1991 р. Стоваришыня «Руска Бурса» в Ґорлицях єст його активным членом. Як абсольвент Православной Духовной Семінариі, од 70. років ХХ ст. полнил ролю дяка, дириґента, церковного діяча такой на цілій Лемковині, обслугуючы не лем православну парафію в Креници (в своім часі і Ґорлиці), але, разом з веденым собом хором, вельо архіпастырскых Божескых Літургій вчас кєрмешів.

Єст автором збірок поезиі («Сухій бадиль», «Мурянчыско», «Як сокіл воду на камени», «Планетникы») та незрахуваной кількости дописів і публикаций на вшелеякы темы повязаны з лемківском культуром і історийом. Опрацувал буквар для діти «А Я знам азбуку» і антолоґію дітячой поезиі «Мамко, куп мі книжку», долгы рокы редаґувал «Лемківскій Річник» (перше «Лемківскій Календар»). Тлумачыт на лемківскій язык творы світовой літературы. Выдал тіж першу част автобіоґрафіі в польскым языку «A Wisła dalej płynie». Довершыл вельолітнє діло, єдну зо своіх мрий, написал і печатал в 2017 р. моноґрафію рідного села пн. «Книга Білцаревы».

Як учытель реліґіі і лемківского языка выховал пару поколінь Лемків. Єст неоціненым амбасадором лемківской нациі во світі.