Чітаня з Писма святого апостола Павла Римлянам – зачало 112. (глава 13.; 11-14 – глава 14.; 1-4)
(Братя), тепер мы ку спасіню ближше як тогды, коли мы увірили. Ніч минула, приходить день. Одшмарьме тоды діла тмы і облечме на себе зброю світла. Жыйме честно, як через день, не в обжерстві і пянстві, не в нечістоті і роспущености, не в зваді і зависти.
Но облечте ся в Господа нашого Ісуса Хріста, а не старайте ся о планы потребы тіла. Слабого у вірі берьте (меджі себе), но не перечте ся з ним про його нагляды. Бо єден вірить, же може їсти вшытко, но слабый їсть лем ідла з рослин. Хто (вшытко) їсть, най не выйме з чести того, хто не їст (вшытко); а хто не їсть вшытко, най не судить того, котрый (вшытко) їсть, бо Бог прияв і його!
А ты хто, же судиш чуджого слугу? Перед своїм господарьом він стоїть, або падать. Но буде стояти, бо Бог мать силу його потримати.