Далівскы спомины Михала Матлаґы (2. част) – 70 процент – субота, 20.00 год.

Далівска церков, горі на правій фотоґрафіі, лишыла ся лем на знимці, яку взяла єм з інтернетовой стороны www.beskid-niski.pl. Святыня щестливо перестояла Велику Войну, а в 1931 році згоріла. На фотоґрафіі з 1914 рока видиме іщы правдиву лемківску, східнього типу, церков, правдивых Лемків на берегу рікы Яселкы і правдиве лемківскє село.

На днешній фотоґрафіі, тій по лівій стороні – церков св. Параскевы, поставлена в 1933 р. Не барз лемківска архітектура, а єднак далівці з часом полюбили і тоту, неподібну до старой церкви. Але село кругом уж не лемківскє…

Дивно ся стало… Де-ж побожны колиси мешканці Дальовы могли бы сой такє представити? Церков доднес стоіт – а неє кому тепер до ней ходити! А одправляют там хыбаль раз до рока…

І лем стары далівці, якы придут даколи до свого села, просят ключы од храму, жебы войти, хоц на хвилю, до свойой святыні. І тоты ключы отверают часто не лем церковны двері, а і двері давных-прадавных споминів…

Днеска зас бесідуєме про Дальову з мешканцьом Золочева – Михалом Матлаґом. І хоц тілько років жыє далеко од рідного села, а все його образ стоіт в його памяти…