В Ужгороді презентовали «Русинську Єсению»

В середу, 18-го мая 2016-го року, проходила презентація новой книжкы русиньского писателя Івана Ситара під назвов «Русинська Єсения». Як вже і назва прозраджать, іде о збірку тлумачінь поезії російского писателя Серґея Єсеніна на русиньскый язык. Інформує о тім портал Uzhgorod.net.ua.

«Я пишу лем русиньскы книжкы. То мій рідный язык. А Серґей Александровіч Єсенін то мій любый поет. Так ся склало жытя, же я, простый сельськый дітвак, но подарило ся мі не перейти мімо многого того выдатного, што подарило ся сотворити людям», говорив автор на початку презентації.

Іван Ситар подля властных слов зачав робити над тов книжков іщі у 1996-ім році. Свої тлумачіня Єсеніна Ситар публіковав уж і в книжці «Товмацтва Руданки Стихи», котра была выдана в Ужгороді у 2010-ім році. В ній находить ся і тлумачіня знамого стиху Єсеніна Писмо матери. За словами автора новой книжкы, вже теперь робить над тлумачінями Володиміра Высоцького.

Автор на презентації подяковав вшыткым, котры пришли. Припомянув і то, же нелем тлумачіть на русиньскый – материньскый язык, но і гордым Русином є. «Я Русин. Русин єм быв, єм і буду Русином. Бо так говорив мій няньо, а перед тым говорив Александер Духновіч – мій будитель,» повів на презентації подля порталу Ситар.

Іван Ситар народив ся 30-го юнія 1940-го року в селі Кайданово на Підкарпатю, котре втогды належало гортійовскому Мадярьску. У 1962-ім році закінчів Фізікално-математічну факулту на Ужгородьскій державній універзіті. Быв асістентом на універзіті, но вдяка перезекуції став ся пізніше сельскым учітельом. Быв членом робочой ґрупы Міністерства школства Україны, є автором многых книжок про учітелів. Говорить о собі, же є Русином – не політічным, а од народжіня. Актівно бере участь на русиньскім возроджіню по 1989-ім році. Выдав дакілько книжок по русиньскы. Пише властны творы, но так само тлумачіть світову поезію на русиньскый язык. У 2007-ім році быв лавреатом Руськой премії, котру дістав як раз за тлумачіня Єсеніна на русиньскый язык.

Фотоґрафії: uzhgorod.net.ua

ТЕКСТ НАПИСАНИЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА

Серґей Єсенін – Письмо матери

(Тлумачіня Іван Ситар)

Ци живі’сьте, мої любі мамко?
Няньо як? Кланявуся йому!
Най над вашов хижков каждый рано
Куряться з яловых дров дымы.

Пишуть ми, ож вам в ночи не спиться,
Пудлий сон вам давить душу знов.
Вам ся снить, ож з мене злі п’яниці
В корчмі цідять в лавор з сирця кров.

Што за сны? За што вам ся покута?
Лем коби од них вас Господь спас.
Не такий я вже страшний планіта
Бым умер не відівши всіх вас.

Я остався люблячов дітинов,
І навхтема думку мав єдну,
Про того як ви казали: “Сину,
При біді вертайся гет думу.”

Я ся верну, мої любі мамко,
Як в яри розквітне старый сад.
Лем уже ня не зганяйте рано,
Як колись, як много літ назад.

Бо тото што вмерло – не збудити,
Што’м задумав – мало ся вдало.
Много бід і горя пережыти
Мені без вас ся в світі довело.

І уже не вчіть ня ся молити,
Бо старому вертаня не є. ?
Я і так вас буду всіх любити
Доки вічна тьма ня не пов’є.

І порвіть думок тяжких тых друтя
Я вас прошу, мамко, знов і знов.
Не ходіть так часто на розпутя.
Вбы ся скорше стрітити зо мнов.