Но-ле, попозерайте што вас оминуло!

Дня 15. вересня того рока в Ґорлицкым Центрі Культуры од год.15.00 Стоваришыня Руска Бурса в Ґорлицях дарувало нам понад дві годины розрывкы і наукы в єдным. Як перший выступил Театр Терка з пєсом Як то Бурса молоком плынула… Друга част – то концерт ансамблю Барвінок з Камюнкы на Словациі.

Інтерактывна штука вказана через діти і молодіж то ефект театральных варштатів зорґанізуваных Руском Бурсом (а головні єй членами – Варваром Дуць і Мирославом Пелехачом) як альтернатыва на літні вакациі для молодых Лемків. Серцьом варштатів і єй мериторычным проводирьом была Маґдалена Пєтревіч з Ліґниці (працівник Осередка Нови Свят якій діє при тамтышнім Театрі ім. Г. Моджеєвской). Ідея варштатів така, жебы приближыти молодежы секреты акторской штукы, навчыти іх – не лем театральной – імпровізациі, зрыхтувати передставліня, а при нагоді мило провести част вакаций. Якій того результат? Дознали сме ся в минулу неділю. Ґрупа молодых акторочок (не нашол ся серед мужской части Лемків охочий до провіріня ся на правдивій сцені) запрезентувала ся концертово. Думам, же каждий з публикы вышол всатисфакцийонуваний, бо: передставліня о маґічній корові (!) переплетене было акцентами з істориі Руской Бурсы (едукацийна вартіст), была музыка – грана і співана на жыво (розрывкова вартіст), была „мобільна” сценоґрафія, были фаховы реквізиты – специяльні одливаны ґіпсовы маскы (естетычна вартіст), а передовшыткым – ціле передставліня было по лемківскы (яка то вартіст – хыбаль не треба никому толчы), а што більше, сценарий створили самы акторы! Вартат доповісти, же участ в театральных варштатах, якы попереджували выступ діти і молодежы, была дармова і шыроко скорше реклямувана. І хоц орґанізатор особисті дзвонил по родичах з офертом вартісной подіі для діти, то невельо рішыло прити (в сумі в варштатах участ взяло парунадцет осіб). Молодым неє ся што чудувати – в днешніх часах вшыткого мают за дост і без ниякого посвячыня зо свойой стороны, хоц бодай лем на руці подане. А участ в варштатах вязала ся прецін уж з якысым высилком, даньом чогоси од себе – кус креатывности, часу, резиґнациі з компутера і телевізора на пару дни… Але, же тіж і родиче не мают потребы, жебы іх діти были дакус барже світлы, же хосенний є контакт з тзв. высоком культуром? Же і они самы для ся такой потребы не мают, то сме ся тіж могли переконати в минулу неділю. Поминяючы пєсу, задармо мож было видіти знаний і цінений ансамбль Барвінок з Камюнкы, якій од 60 років вказує русиньскій фолькльор в найліпшій красі. І хоц саля была дост гідні выполнена, то помістила бы іщы спокійні другє тілько. А хто з вас памятат іщы, або, ци взагалі знат, што ся співат при кстинах? Бо весільном Горіла сосна  то никому не заімппонуєте. А ФС Барвінок акуратні вказал м.ін. традицийны обряды кстин, співал з ентузиязмом, якого завидувати могли бы молоды ансамблі, мал зо собом трьох, рівні енерґетычных, музыків і долго был оплескуваний на конец.

Може, парадоксальні, слабо ся ціниме і кєд бы пришло заплатити за білет, то бы ся вказало, же охочых до вказаня сусідови, же МЕНЕ стати…, Я освічений чловек…, Я не скупий на культуру…,  было бы більше? А так, тото, же вкінци вышли сме зо стайні, хыбаль єднак не ма потверджыня…

Для потверджыня, же вшытко што-м написала мало місце, а не сут то лем моі уявы, смотрте – ЗНИМКЫ