На многы і благы літа для пана Павла Стефановского

Своі 83. уродины святкує днес Павел Стефановскій – соспільний діяч, етноґраф, ремісник, публициста і поета.

Павел Стефановскій вродил ся 3. марця 1932 рока в Білянці на Лемковині. По выселінях, на заході остал до 1959 рока. Скінчыл філозофічно-історычний факультет на Вроцлавскым Університеті, пак вернул на Лемковину. Основал приватний музей, в котрым зобрал соткы давных ремісничых артефактів та нарядя (напр. токарню, столярскы нарядя, мазярскы бочкы, помпу до нафты і інчы)  і лемківского облечыня. През долгы рокы занимал ся тіж документуваньом лемківской культуры, зберал стары пісні і танці. Был спілініциятором основаня вельох ансамблів. Занимал ся тіж фотоґрафійом, а навет і фільмом – є автором документальных фільмів, м.ін. з похорону Никыфора.

Bыл ініциятором основаня Русиньского Демократычного Кругу Лемків Господар, якій покликано до жытя в січни 1989 рока. Цілю того гормадского руху было бороніня державных прав выселеных Лемків. В 1989 році РДКЛ выстосувал писмо м.ін. до Президента ПР, Сойму, Сенату о рівны права для меньшын, такы самы, якы мают забезпечены державляне, котры приналежат до векшыновой ґрупы і о зверніня Лемкам лісів. Господар печатал квартальник „Лемко”.

Павел Штефановскій є автором м.ін. обшырной пєсы Любов неволю ламе. Печатана была она в 1960 році в выдавництві Лемко-Союза в Америці і през долгы рокы выміняна была як єдина драма сучасной лемківской літературы. Його вершы, писаны по лемківскы, украіньскы і по польскы, выдаваны были в Польщы і поза єй границями. Бесідуют о Лемковині, тій днешній і тій колишній, о привязаню до рідной землі і культуры, о тяжкых і важных справах.

В імени цілой редакциі желаме пану Павлови Стефановскому вельо здоровля і потіхы з жытя.