Припомянули собі леґендарну Олґу Прокоп

Як інформовав Юрій Шиповіч, голова Русиньского културолоґічного клубу, членове орґанізації вєдно із членами орґанізації Наохтема в рокаши і русиньскым дітячім ансамбльом Бабчина співаночка навщівили 4-го септембра 2022-го року могылу леґендарной русиньской співачкы, зберателькы русиньскых балад і співанок Олґы Прокоп.

Позад того русиньскы актівісты навщівили і репетіцію дітячого ансамля, котрый не перестав фунґовати ани по наглій смерти свойой основателькы і ведучой.

Роботу з діточками продовжує їй внучка Наталія Симчик. Нова ведуча ансамблю і його членове за словами Шиповіча меджі співами бісодівали гостям о тім, же дітячій колектів нелем жыє далше, але і приходять новы членове, реанімують ся стары карпаторусиньскы співанкы, а веде ся і сайт ансамблю на сіті Facebook.

„Автентічну співанку уж майже ниґде не чуєш. Зато Бавчина співаночка в тім плані є унікатнов, і має жыти дале,“ повів на стрічі з ансамбльом член Русиньского културолоґічного клубу і професор на Ужгородьскій націоналній універзіті Маріян Токар.

Проблемы колектіву за інформаціями Шиповіча суть такы самы як і у другых хорах ці музичных ґрупах. Ковід і война поларізовали роботу, обмеджіли ся загранічны турне.

„Найвекшов проблемов зістало тото, же держава не фінанцує наш дітячій ансамбель. Суть меценаты, котры підтримують колектів, но такых є мало,“ повіла ведуча Наталія Симчик.

„Перейде іщі пару років і бадателі будуть ходити по селах, жебы чути карпаторусиньске слово. І ту така зберальниця і всокотильниця народных співанок, у котрых тоты слова суть позбераны. Треба лем підтримовати, і зробить ся велика робота,“ акцентовав на стрічі русиньскый актівіста і співак Михаіл Куцкір.

Членове карпаторусиньскых общественных орґанізацій приобіцяли, же будуть підтримовати фунґованя ансамблю Бабчина співаночка, котрый основала і вела довгы рокы Олґа Прокоп.

Олґа Прокоп народила ся 6-го септембра 1940-го року в селі Крива, вмерла 3-го септембра 2020-го року в Чинадійові. На початку співала в церьковнім хорі, пак в хорі Чинадійовской деревообробной фабрикы. Орґанізовала женьскый і мужскый співацькый ансамбель, пропаґовала русиньску народну співанку, была соло співачков Мукачівского хора стародавной співанкы підкарпатьскых Русинів, котрый орґанізовав Михаіл Алмашій.

За свою роботу про розвиток русиньской културы была удостоєна, кедь стала лавреатков Премії імени Василя Турока-Гетеша од Світовой рады Русинів, і лавреатков Премії Антонія Годинкы. Так само была нагороджена званьом Заслуженый културный робітник Україны.

Із своїма ансамблями выступала на майже тісяч концертах. Окрім авдіо награнь выдала три фолклорны співанковы зборникы – Ластовочко, де-сь была? (р. 2015), Летїла бы-м на край світа (р. 2017) Русинські співанкы (р. 2020).

Фотоґрафія: Роман Пищальник.

ТЕКСТ НАПИСАНЫЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА