Фрескы Новосільского трафили до реґістру памятників

Мазовєцкій Воєвідскій Консерватор Памятників вписал до реґістру памятників поліхроміі і малярскы декорациі та ікону Божой Матери Оранта авторства Юрия Новосільского, што находят ся в церкви св. Яна Ліствичника в Варшаві.

Консерватор підкрислил, што малюваны творы репрезентуют выдатный примір сакральной штукы з высокыма артистичныма i iсторичныма приметами. Окрем того поліхромія в олтари єст єдном з першых самодільных поліхромій узнаного артисты.

Реґістер памятників з дальшыма роботами Новосільского

Воєвідскій консерватор памятників проф. др габ. Якуб Левіцкій вписал до реґістру памятників поліхроміі і малярскы декорациі з 1954 і 1979 років та ікону Божой Матери Оранты з 1979 рока авторства Юрия Новосільского, што становлят выпосажыня каплиці покровы Ілиі Пророка і Блаженного Єроніма Стридоньского. Каплиця містит ся на нижнім поверху церкви св. Яна Ліствичника в Варшаві.

В 1954 році товдышній парох о. Юрий Клінґер дал Новосільскому задачу опрацувати декор спомненой каплиці. Артиста зреализувал в тым часі поліхромію стіны олтаря. В 1979 році, коли повекшыли нижню церков, Новосільскій доробил іщы поліхромію в части храм вірных. Нижню каплицю іщы в 50. роках ХХ ст. хоснували до правліня жалобных богослужынь та цикличных літургій за душу фундатора.

Коли в 70. роках ХХ ст. повекшыли і змінили каплицю, наступный парох, о. Анатоль Шыдловскій, зас звернул ся до Новосільского, жебы тот продолжал роботы при декорі нижньой церкви.

Част декораций то фіґуральны поліхроміі представляючы євангелистів, апостолів, пророків і святых та біблийны сцены і сцены з жытя Богородиці. В олтари поміщена є ікона Божой Матери Оранты та архангелы. Композициі в храмі вірных вказуют сцены з жытя Мариі.

Зачало ся од бесід і приязни

Поліхроміі в церкви на варшавскій Воли сут ефектом теолоґічных роздумувань і приязни артисты в товдышнім парохом о. проф. Юрийом Клінґером. Кляровніст реліґійных композиций та чытельный іконоґрафічный переказ артиста был в силі зреализувати тіж завдякы свойому теолоґічному знаню і поглубленой над ним рефлексиі.

«Поліхромія вписана до реґістру памятників заслугує на особливу увагу тіж з той причыны, што фреск в олтари є єдном з першых самодільных поліхромій артисты. Малярскы прикрашыня в нижній церкви св. Яна Ліствичника на Воли характеризує теолоґічне і іконоґрафічне богатство» – пояснят консерватор Якуб Левіцкій.

Культурова спадковина высокой ранґы

Подає тіж, што поліхроміі мают і документацийну вартіст, як характеристичны для творчости Новосільского стиль і хоснуваны кольоры, в котрых домінує індиґо о богатій модуляциі тонів (ожывленый акцентами червеного, жолтого, охры). «Декорациі каплиці треба зачысляти до найвыдатнійшых творів в творчости Новосільского» – бесідує Левіцкій.

Консерватор спостерюг тіж, што поліхроміі з 50. і 70. років та ікона з 70. років ХХ ст. становлят выдатны творы сакральной штукы з высокыма артистичныма і історичныма приметами і мают особливу вартіст для православя. Малярскє прикрашыня каплиці то так само культурова і артистична спадковина высокого значыня.