Вмерла Ена Фарбанец (Лазорчік), голос культового джінґля ЛЕМ.фм

Пришла ґу нам смутна віст з Америкы. 30. жолтня/октобра 2021 р. на прекрасным, сотным році жытя вмерла Ена (Анна) Фарбанец, Лемкыня по роді з Тылявы.

Покійна вродила ся 1. мая 1921 р. в Тыляві в родині Штефана Шваглі. Мати походила з Завадкы Рыманівской (з роду Барнів). Анна Швагля выдала ся іщы дома, в 1942 р.

Покійна не была выгнана вчас акциі «Вісла». Повело ся ій остати, кєд же єй першый муж Лазорчік был родженый в Зъєднаных Штатах Америкы і мал американьскє громадяньство. Польскы комуністичны власти лишыли з чысленной родины Шваглів лем єй, а родиче і вшыткы сестры были выгнаны на західні землі Польщы.

Родина Лазорчіків аж пак сама вышла з рідного села і подала ся на еміґрацию. В 1948 р. до Америкы выіхал єй муж, а Анна з дітми выеміґрувала в 1956 р. В Америці выдала ся другіраз за Фарбанця.

«Ена Фарбанец по другім чоловіку, по першім Лазорчік» была голосом єдного з культовых джінґлів нашого радия ЛЕМ.фм. Джінґєль был награный нашым редактором Павльом Малецкым вчас екскурсиі в 2012 р. на Фльориду. То єден з першых голосів – перерывників, реклямуючых перше лемківскє радийо.

Вічна Ій Памят!

Спомины Анны Фарбанец были награны Владеком Максимовичом в 2002 р. Покійна детально розповіла м.ін. про рокы жытя на Лемковині, обставины переселінь на радяньску Украіну і выгнаня на західні землі Польщы з точкы зору особы, яка остала в рідным селі. Бесідувала вариянтом лемківского языка, якій характерный для той части Лемковины, на котрій ся вродила.