Чытаня з Писма святого апостола Павла Євреям. зачало 329 (глава 11, 24-26, 32-40; глава 12, 1-2)
Братя, Мойсей вірив і зато як выріс, одпер ся называти сыном фараоновой дівкы.
Радше собі выбрав терпіти з Божым народом, як до часу жыти в роскоші гріха.
А Хрістову погану тримав за векшу цінность як вшыткы богатства Еґіпта, бо смотрив на (обіцяну) одміну.
Што іщі повісти? Не мам коли бісідовати о Ґедеонови, Варакови, Сампсонови, Єфтайови, Давідови, Самуілови і о (другых) пророках, котры віров перемагали царьства, запровадили справедливость, дістали (од Бога) обіцяне, затыкали пыскы левам, гасили силу огня, утікали перед вістрьом меча, зо слабых ставали ся силны, в бою были смілы і розганяли чуджі войска; женам вертали іх мертвых, котрых воскресили. Другы, котры не хотіли сохранити (свій жывот), штобы набыли славніше воскресіня, были убиты.
Іншы зазнали потупу, карбачі, а тыж оковы і вязніцю.
Были убиваны камінями, мучены, перерізованы, умерали під мечом. Блукали ся у вівчіх і козячіх скорах, зазнавали нужды, трапліня і біды.
Они, котрых собі світ не заслужыв, блукали ся по пустынях, горах, яскынях і пропастях землі.
А тоты вшыткы, хоць доказали свою віру, і так не набыли обіцяне (од Бога), бо Бог нам приготовляв дашто ліпше і не хотів, жебы они досягли ціль без нас.
Зато і мы, котры маме коло себе море свідків, одшмарьме кажду тяготу і гріх, котрый нас так легко збаламутить і вытримайме в бою, котрый маме перед собов.
Смотьте на Ісуса, котрый веде нашу віру од початку аж до ціля.
Апостол на неділі і свята в русиньскым языку выдало Общество св. Йоана Крестителя. Коректы до тлумачыня вводил екзарха пражского екзархату для грекокатоликів в Чешскій Республиці преосвященый владыка Іван Лавинець. Апостол на неділі і свята мат імпріматур грекокатолицкого пряшівского єпархы, преосвященого владыкы Йоана Гіркы.
Апостол в русиньскым языку высыламе в неділю о 09.17 год., повторіня в неділю о 12.17 год. і в понедільок о 02.17 год.