Адзимка і макреля

Пан Семан Усцкій в 1912 році глядал хыжкы на Лемковині, з кавальчыком поля, або загорідкы.

Кєд добрі розумієме анонс, то пану Семанови, так як і нашій ґазеті для народа, не барз одповідат лем село Ждыня на Лемковині. Інчы села сут в порядку. Зато днес печатаме тото оголошыня і заохочаме до реалізуваня мрий.

Ліпша в Устю є стеранка

як зеленогірска сметанка

як кобаса запорожска

як макреля старопольска

як во Львові чыкуляда

як в Лігници оранжада

як в Ню Йорку гамбурґеры

а в Парижы фурт десеры

Хоц лем уж адзимку істи

жебы…

з Русинами в корчмі сісти.